'เพราะการไม่มีบางสิ่ง ทำให้มีบางสิ่ง ขาดอาจจะเพื่อต่อเติม ล้มก็อาจจะเพื่อลุกขึ้นยืนใหม่ ถึงทางข้างหน้าอาจแสนไกล แต่เราคงได้พบกัน'
๑๘ กันยายน วันนี้ที่กำลังจะกลายเป็นเมื่อวาน เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่มีบางสิ่งชะลอเวลาของฉันเอาไว้ชั่วขณะ ทำให้ลมหายใจเข้าและออกของฉันช้าลง
รวมทั้งหัวใจของฉัน มันก็เต้นช้าลง
เพลงทะเลสีดำในความหมายใหม่ที่ต่างออกไปทำให้แผ่นหลังของฉันแนบสนิทชิดเก้าอี้ อีกครั้งกับพี่ลุลาที่คอนเสริ์ต พวกเราทีเคแบนด์ หลังจากจบการแสดงก็มานั่ง มาหาแรงบันดาลใจ และก็ได้รับไปอย่างเต็มๆ
ฉันล่องลอยไปกับแสงไฟและเสียงเพลงดุจต้องมนต์ เพราะมีเด็กหูหนวกขึ้นมาร้องเพลง ??
พวกเธอทั้งหมดร้องเพลงด้วยภาษากาย ท่อนหนึ่งของเพลงที่บอกว่า 'กอดฉันไว้เถอะ' เราจึงได้เห็นอ้อมกอดห้าอ้อมบนเวที
ถ้า ...
ถ้าเค้าได้ยินก็คงไม่ต้องกอดกันก็ได้ ไม่ต้องเอากายมาใกล้กันก็ได้เพื่อแสดงความรู้สึกก็ได้ ไม่ต้องเอาใจมาแนบกันก็ได้ อยู่อย่างตัวใครตัวมันอย่างที่เราเป็นก็ได้
สำหรับเค้าทุกเสียงอาจจะเงียบ แต่จังหวะเต้นของหัวใจยังคงสั่นสะเทือนอยู่ด้านในของทรวงอก 'อย่างชัดเจน' และมันดังระรัวออกมาจะถึงผม และมันก็ดังไปถึงคุณหรือใครก็ตามที่กำลังอ่านข้อความนี้อยู่ ...
อ้อมกอดจึงมีคุณค่า ไม่เพราะเรามีพร้อม แต่เพราะเราบกพร่อง เพราะเรารู้ว่าคนอย่างเราไม่ได้ดีพร้อมไปซะทุกเรื่อง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น