------- (ห้องสี่เหลี่ยม // ที่ที่มีเสียงเพลง) -------
กำแพงด้านๆ ถูกฉาบเอาไว้ด้วยความสุนทรีย์ของเสียงเพลง อ้อร้องเพลงนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก ... คุณเธอพยายามเหลือเกินที่จะแกะเพลงนี้ให้สมบูรณ์ที่สุด
‘ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าความสำเร็จมันช่างห่างไกล หลายล้านไมล์กิโล’
แต่ไม่ว่าจะล้มเหลวสักกี่ครั้งเธอก็เริ่มมันใหม่ได้อย่างไม่มีความเจ็บปวด ไม่มีความผิดพลาดครั้งไหนทานทนต่อความพยายามของเธอได้เลย อ้อยังคงไม่ยอมแพ้ ผมกลับเห็นว่าเธอกลับยิ่งสนุกกับการหาคำตอบ การตั้งคำถามว่าทำอย่างไรจึงจะสามารถร้องมันได้
เธอทั้งพยายามเคาะโต๊ะตามยังจังหวะ โยกตัว ส่ายหัวแล้วอีกสารพัด ... “อันนี้ร้องกระแทกไปหน่อย ... ยังไม่ค่อยตรงโน๊ตนะเนี่ย” เธอพูดพลางลบไฟล์เสียงตัวเองทิ้ง
คนที่ไม่ค่อยมีความถนัดด้านดนตรีอย่างเธอฟังเพลงเดิมซ้ำไปมาด้วยความเพลิดเพลินจนกระทั่งจำได้ ทั้งท่อนลูกเล่นต่างๆ
------- (ความพยายาม // เพลงที่เพราะที่สุด) -------
ผู้หญิงรูปร่างละม้ายคล้ายหมีเพศเมียอย่างเธอ ตั้งใจ ตั้งใจ และตั้งใจ เพื่อร้องเพลงนี้ให้ผม “ต้องร้องเพลงนี้ให้ฮันนี่ให้ได้ เค้าไม่ยอมหรอก” ผมกลับซาบซึ้งความไพเราะในมุมที่ต่างออกไป
เพลงคือความสะเทือนใจที่ดังออกมา เป็นความรักของเธอที่ส่งเสียงออกมาจากหัวใจ ได้ยินได้ด้วยหู และสามารถมองเห็นได้ด้วยตา ความรักของเธอมีหน้าตาอย่างนี้ สวยงามอย่างไรเข้าใจ รับรู้ได้
เพลงที่ฟังด้วยใจ ส่งทอดความรู้สึก แบ่งปันความรักของผู้หญิงคนหนึ่งให้กับผู้ชายคนหนึ่ง มันก้าวข้ามคำนิยามของบทเพลงในทุกรูปแบบ อาจไม่สวยหรูในทางทฤษฎี แต่งดงามน่าดู น่าจดจ่อด้วยใจ ไม่แน่อาจมีใครบางคนกำลังร้องเพลงให้คุณฟัง
แต่ต้องฟังด้วยใจนะ ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น