All the Beautiful Things by RhinoRecords
นี่คือสิ่งที่ผมกำลังจะบอก ... "ไม่มีอะไร"
จนถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้จะเขียนอะไร หากจะต้องบอกใครสักคนที่ผมก็ไม่รู้ว่าใคร ถึงบางสิ่งที่ผมก็ไม่รู้ว่าคืออะไร "สวัสดี ยินดีที่ได้รู้จัก" ผมคงพูดแบบนั้น
หลังจากนั้นพอเรารู้จักกัน ... "เพื่อน"
มันคือสิ่งต่อมาที่จะเกิดขึ้น เรียงตัวไปบนถนนแห่งสายสัมพันธ์ที่ทอดยาว แน่นอนมันเยี่ยมมาก วิเศษที่ในชีวิตเหงา ๆ ชีวิตหนึ่ง "มีใครสักคนเดินร่วมทาง"
เหมือนผมอยากได้คู่ชีวิตมากกว่าเพื่อนซะแล้ว ...
หรืออันที่จริงใครคนนั้นคือ "เพื่อนชีวิต" กันแน่
"เป็นแฟนกันนะ" นั่นเป็นแรก ๆ ที่ผมพูดกับเธอ วันนั้นผมร้องเพลงบนเวทีประกวด ... เธอตอบผมว่า "ได้สิ" ให้ตายสิ ... เธอไม่คิดมันด้วยซ้ำ ผู้หญิงมึนของผม ... แฟน ... คู่แท้ ... เพื่อนชีวิต
ห้าปีมาแล้ว ... วันนี้ผมมานั่งตรงหน้าคอมด้วยความรู้สึกที่ว่าอยากเขียนบางสิ่งเฉย ๆ และผมก็เขียนมันจนได้สินะ
ผมรักเธอตรงไหน จุดเริ่มต้นของเราว่องไวราวติดจรวด เราลืมเป็นเพื่อนกันรึเปล่า ทำไมเราเป็นแฟนกันเลยเพียงเสี้ยววินาที ... เธอถาม
"เพื่อนเหรอ ... ก็เป็นอยู่หนิ ฉันแค่อยากเดินร่วมทางไปกับเธอจนลมหายใจสุดท้ายเท่านั้นเอง" ผมตอบ
เธอกอดผม "เค้ารักฮันนี่ที่สุดเลย" หญิงร่างใหญ่กว่าผมกระโดดลอยตัว ...ไปกับผม
ความรักอัศจรรย์ บางครั้งเหมือนไม่มีเหตุผล บางครั้งมันมากกว่าอารมณ์ มากกว่าความรู้สึกทั้งปวง "มันเป็นต้นกำเนิดของห้วงอารมณ์ มันเป็นแรงบันดาลใจสูงสุดของมนุษย์" ผมว่า
"แต่งงานกันนะ" เธอขอผมแต่งงาน
"ไว้มีเงินก่อนนะ" ผมตอบ แต่แน่นอนผมแต่งแน่ ... ถึงจะจนไปหน่อยก็ตาม
รักเธอตรงไหน ???
"ผมไม่รู้" ต้องรู้ด้วยเหรอ ต้องพยายามอธิบายมันด้วยเหรอ
ผมแค่ภูมิใจในตัวเธอทุกครั้งที่เธอไม่ทำบ้านรก ผมแค่ศรัทธาว่าในยามที่เธอเจอใครที่ดีกว่าผมเธอจะเลือกผม ... แบบโง่ ๆ
เพราะผมก็ทำแบบเดียวกัน ...
รักเธอตรงไหน ??? สวยเหรอ ...
เราต้องการคนที่ดูไม่เบื่อมากกว่า ความสวยเป็นแค่ผ้าขี้ริ้ว ถ้าวันนึงเธอสวยกว่านี้มาก ๆ ล่ะ ผมคงเลือกเธอที่เป็นอยู่มากกว่า
"เสื้อตัวนี้เหมาะกับเรามั้ย" เธอถาม
"ไม่รู้สิดูไม่ออก" ไม่ว่าเธอจะใส่อะไร มันเหมือนเดิมในห้วงแห่งอารมณ์ของผม คุณว่าเธอสวยมั้ย ... ที่สุดแล้วเท่าที่ชีวิตของผมจะมี
ชีวิตรักของผมเหมือนถูกร่ายมนต์ มันเรียบง่าย แปลกประหลาด มันมีจุดเริ่มต้นที่ชีวิตนี่ผมจะไม่มีวันลืม นั่นคือ "จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดคือจุดเดียวกัน"
การค้นหาและการคนพบคือสิ่งเดี่ยวกัน
การเดินทางและจุดหมายคือสิ่งเดียวกัน
เธอกับผม "คนเดียวกัน"
เหมือนที่วันนี้คือพรุ่งนี้ของเมื่อวาน ... มันจะวนไปจนแยกไม่ออก
เธอสวยมั้ย ... ที่สุดแล้วล่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น