------- (๑) -------
บางสิ่งรวดเร็วดังสายฟ้า --- !!
บางสิ่งก็เชื่องช้าดังสายลมเอื่อยเชื่อย -- !!
บางสิ่งแปรผัน
หลับ หยุดนิ่ง ไม่ไหวติงอยู่กับที่ ...
------- (๒) -------
๓๐ มิถุนายน ๒๕๕๔ --- ฤดูอะไรก็ไม่รู้ ---
------- (๒) -------
๓๐ มิถุนายน ๒๕๕๔ --- ฤดูอะไรก็ไม่รู้ ---
ผมนั่งอยู่บนรถไฟฟ้าใต้เดิน แม้ความรู้สึกมันจะเหมื่อนว่าสถานที่สี่เหลี่ยมนี้หยุดอยู่กับที่ก็ตาม แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันกำลัง “เคลื่อนไหว” ผู้คนต่างหมุนเวียนเปลี่ยนผัน ... พวกเขาเล่นบทบาทชีวิตของตนเองไปตาม “เข็มของนาฬิกา”
“ชีวิตเคลื่อนไหวไปเป็นวงกลม” มันหมุนไปแล้วก็หมุนกับมาที่เดิม เพื่อมุ่งสู่รอบต่อไป “แท้จริงมันเคลื่อนไหวหรือหยุดอยู่กับที่กันนะ ----- ???”
มีคนบอกผมว่า “พรสวรรค์ของฉันหาใช่ความความสามารถที่มีมากเหนือ ... เหลือล้นกว่าคนอื่น แต่มันคือความพยายาม” หลายๆ ครั้งชีวิตของเราล้มลงตกอยู่ในที่นั่งของความล้มเหลวครั้งใหญ่ เราได้แต่ทอดถอนหายใจพลางมองไปที่ผู้คนรอบกายแล้วคิดว่า “ทำไมนะ ... คนนั้นถึงประสบความสำเร็จ ... เขาพยายามน้อยกว่าเราเป็นไหนๆ นี่นา”
ผมกลับคิดต่างออกไป --- เราต้องตั้งคำถามแบบนี้ด้วยหรือ --- ?? ความพยายามของเรามันเทียบเปรียบชั่งกับความพยายามของคนอื่นได้ด้วยหรือ ความฝันของเรากับเขาสามารถเอามาชั่งตวงวัดเพื่อเทียบเคียงกันได้ด้วยหรือ --- ?? แค่ในแต่ละชั่วในลมหายใจของเรานั้น เราสามารถตอบกับตัวเองว่าเรากำลังทุ่มเทพลังเพื่อทำบางสิ่งบางอย่างอยู่ มันก็ดีเพียงพอแล้วไม่ใช่หรือ --- ??
เพียงพอที่เราจะจดจำว่าในช่วงชีวิตสั้นๆ ของเราได้เคยพยายามอย่างสุดความสามารถกับ ”เรื่องนี้เรื่องนั้น” ซึ่งไม่จำเป็นว่ามันต้องเป็นเรื่องเดียวกันกับคนอื่น “ความพยายามก็ยังทรงคุณค่าอยู่ในตัวเองมิใช่หรือ --- ?
"เรื่องนี้ของผม คือ การเป็น "นักอยากเขียน" และ ผมจะพยายามต่อไป ... ไม่ว่าอย่างไรก็ตามแต่"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น