------- (๑) -------
ตรงนี้สูง แต่กลับปลอดภัย ...
เวิ้งว้างแต่กลับไม่โดดเดี่ยว
ท้องฟ้ามืดดำเบื้องบน กลับแจ่มชัด
กระจ่างตาไปด้วยดวงดาว กลางราตรี
------- (๒) -------
ลำคอของพ่อคือบ้านของฉัน
ที่ซึ่งฉันสามารถเร้นกายจากบรรดาความทารุณ
หลังของพ่อคือที่ลี้ภัย
อ้อมแขนแข็งแกร่งปกป้อง ... ประคองยามล้ม
เสียงของพ่อขับไล่ความอ่อนแอ เรียกคืนศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย
ลมหายใจของพ่อ "เพื่อลูก"
------- (๓) -------
กาลเวลาผ่านไป ร่างกาย ผัน แปรสภาพ
เสื่อมสลายไปในสายลม พลัดพรากหรือ ... "ไม่"
ท่านจะอยู่ตรงนี้ "ที่ความคิดของฉัน"
ที่ลมหายใจเข้าออกของฉัน
ที่ความรู้สึกของฉัน
ที่ความพยายามของฉัน
โปรดจำเอาไว้ใจฉัน ถึงคำสอนทุกคำของพ่อ
------- (๔) -------
วันนี้ กี่วันแล้วนะที่พ่อหลับตา ... ฉันไม่อาจจำได้
แต่น่าแปลก ... มันเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นชั่วโมงที่แล้ว ...
"ขออดรีนารีนสิบโดส" ---
"พร้อม เคลียร์"
ปึก ----- !!
"พ่อหลับตลอดกาล ...
คิดถึงจังผู้ชายคนที่อุ้มฉัน
"ไม่มีแม่ไม่เป็นไร พ่อจะเป็นทั้งพ่อและแม่ให้เอง"
ตามมาอ่านจากที่โพสไว้ในเฟสคะ
ตอบลบที่ตามมา เพราะข้อความที่บอกไว้ว่า "คิดถึงพ่อจัง..."
ตอนนี้ กำลังคิดถึงพ่อตัวเองอยู่ (มากๆ) เช่นกันคะ
เพียงแต่ครั้งนี้พิเศษกว่าทุึกครั้ง ตรงที่มีน้ำตาคลอมาด้วยนี่สิ ฮ่าๆๆ
ส่วนใหญ่แล้ว จะใช้ตนเองใ้เป็นประโยชน์ต่อสังคมคะ
เพราะคิดว่า หากเราทำตัวดี พูดดี คิดดี นั่นละ เราได้ใช้ร่างกายที่พ่อให้มา แม่ให้มา อย่างเป็นประโยชน์สูงสุดแล้ว...
เมื่อไหร่ที่คิดถึงพ่อและแม่ จะชอบออกงานอาสา
และทุกครั้งที่ออกอาสา ก็จะยกทุกความดีให้พ่อแม่หมดเลย...
ไม่ได้เว่อร์นะ คิดว่าคุณคงเข้าใจความรู้สึก "รัก ครอบครัว" แบบนี้ดี :)
ผมขอเป็นกำลังใจให้ทุกความพยายามครับ เชื่อว่าคุณพ่อคุณแม่คงต้องภูมิในตัวป๊อปมากแน่ๆ และในวินาทีนั้นเอง เราก็ได้ทำหน้าที่ของความเป็นลูกแล้วครับ ...
ตอบลบผมดีใจจริงๆ ที่ได้ยินอย่างนี้ และได้เป็นส่วนหนึ่งของแรงบรรดาลใจนั้นครับ
โลกนี้ช่างดีจริงๆ เลยนะครับ ... เนอะ
เวลา นิว เขียนเรื่องราว เกี่ยวกับ 'พ่อ'ทีไร
ตอบลบก็มักจะเขียนได้ถ่ายทอด ออกมาได้ดีเสมอ...
อ่านแล้วสัมผัสถึงความรู้สึกนั้นได้....
นั่งเล่น คลับ
ปล.อันที่จริง ก็เขียนตอบ นิว เรื่องนี้ไว้
ในมุมของเรา แต่ยาวมาก...(ฟุ้งซะเยอะ 55+ )
เลยเอาใส่ไว้ในบันทึกบน เฟซบุ๊คซะเลย
เผื่อออยากจะตามไปอ่าน ( ถ้าทนความพร่ำเพ้อได้นะ อิอิ ) http://www.facebook.com/note.php?created&¬e_id=244337988910830
จาก.... นั่งเล่น คลับ
ขอบคุณพี่เช่นกันคะ ที่เขียนบทความดีๆ นี้ขึ้นมา :)
ตอบลบเอ....คอมเมนต์แล้วมันหายไป
ตอบลบไม่เป็นไร คอมเมนต์ใหม่...
อืม..สรุปว่าชอบนะ
อย่างที่บอก เวลานิว เขียนเรื่อง เกี่ยวกับพ่อ ทีไร
มักจะเข้าถึงอารมณ์ได้ทูกที
( แค่นี้แระ คอมเมนต์ยาวๆ เหมือนเมื่อกีั เด๋วมันหายไปอีก )
นั่งเล่น คลับ
ขอบคุณที่มาเม้นต์จ้า ... นิวสนิทกับพ่อมาก ... แล้วมันก็เสียพ่อจริงๆ ... อารมณ์มันเลยเนอะ ...
ตอบลบอ่านแล้วนะ ... เราว่าเราก็รู้สึกอย่างนั้น ... วันนึงมันอาจเป็นเราเอง ... แต่ยังไงเราก็เชื่อว่าแท้จริงไม่มีใครไปไหนทั้งนั้น ยังคงมีจิตผูกพันธ์กันอยู่อ่ะ
ตอบลบละมียดละไมสำหรับภาษา อ่านจบแล้วคิดถึงพ่อมากเหลือเกิน พ่อของเราเสียกว่าสิบปีแล้ว รักมากผูกพันธ์มาก งานเขียนของคุณทำให้ความทรงจำอันรางเลือนเกิดแจ่มชัดขึ้นในความคิดและเกิดความอาลัยรักถึงบิดาผู้ให้ชีวิต. ขอบคุณมากที่เขียนให้พวกเราได้อ่านกัน และขอให้เขียนบ่อยๆกับเรื่องราวต่างๆนะคะ
ตอบลบ