------- (๑) -------
กาลครั้งหนึ่ง เธอเคยจับมือของฉัน ... ไม่นานหลังจากนั้น ... เธอก็ปล่อย
ฉันมีแต่คำถาม ... แต่มันไร้คำตอบ
ความสับสนท่วมท้น ... ดังภูผา
ตระหง่าน สูงชัน มองจนสุดกลีบเมฆ ยังไม่เห็นยอด
------- (๒) -------
หากฉันจะปีนภูเขาสักลูก ... คงต้องเป็นลูกนี้
ลูกอื่นปีนง่าย ... สวยงาม ... ฉันไม่ปีน
บุรุษตั้งใจแล้ว ... ย่อมต้องทำให้สำเร็จ
สัญญาแล้วต้องไม่สัตย์ ... รักษาไว้ซึ่งศักดิ์ศรี
------- (๓) -------
เอื้อมมือที่อ่อนแรง ปีนภูผาดำทมึน
เลือดไหนซึมออกมา ยิ่งสูง ยิ่งอันตราย
หลายคนเลือกปล่อยมือ
แต่ฉันกลับบีบมือที่ชุมด้วยเลือดจนแน่น
ยิ่งสูง ยิ่งท้าทาย ยิ่งต้องทำให้ได้
------- (๔) -------
ฉันปีนต่อไป ผลจะเป็นอย่างไร ปลายทางอยู่ที่ไหน
ฉันไม่รู้
ภูเขาแห่งความสับสน ฉันยังคงตั้งใจพิชิต
เอ่ยชื่อของมันทุกครั้งที่หายใจ
------- (๕) -------
สักวันมือของเธอกับฉัน จะกลับมาเกี่ยวกัน
แม้ยาก แต่ฉันจะทำมันให้จงได้
จงคอยดู
วันนั้น เธอจะยอมรับฉัน เธอจะคิดถึงฉัน
ในห้วงแห่งหัวใจของเธอ
จะมีฉันในความทรงจำของเธอ ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น