ผมชื่อสโลว์แกนของรายการวิทยุตัวเองอย่างนั้น มันคงเป็นเพราะผมรู้ว่าความสุขไม่ใช่ "อารมณ์" แต่มันเป็น "สภาวะ" สภาวะที่เราตัดสินใจกับเรื่องบางเรื่องที่จะมีความสุขกับมัน แม้มันจะยากเหลือเกิน แต่เราก็พยายามหามุมที่เราจะสามารถมีความสุขได้
ชีวิตของผมเบื้องหน้า ในวันนี้ผมยังไม่สามารถตอบได้ว่ามันจะเดินทางไปไหน หรือมันจะมีรูปแบบอย่างไร หากแต่ความสุขของผม คือ การได้ใช้ชีวิตตามแรงบันดาลใจ คือ การได้เชื่อในสิ่งที่ศรัทธา คือ การได้หวังในสิ่งที่ฝัน ... ผมรู้ว่ากว่าจะไปถึงตรงนั้นคงต้องมีหลายแผล
"คนที่ไปรบเท่านั้นแหละ ที่จะมีแผลเป็นให้ภูมิใจ" ผมคิดดังๆ
ดังนั้นไม่ว่าจะต้องเจอกับอะไร หากยังมีความหวัง ยังมีความศรัทธา ยังมีความซื่อสัตย์ในความฝัน "สักวันหนึ่งไม่นานผมจะต้องไปถึงอย่างแน่นอน"
"ดังนั้นจงมีความสุข เพราะไม่มีใครสาปคุณเอาไว้"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น