สบายใจดีมั้ย ??

ตอนเช้าเป็นเวลาสบายใจดี ตื่นมาตอนเช้าพบเจอรอยยิ้มของดวงตะวัน ท้องฟ้าสวย ฉันก็ส่งยิ้มกลับไป นกกาที่เสาไฟฟ้าส่งเสียงจิ๊บๆ เสียงอ้อแอ้ของลูกนกในรัก และความเอ็นดูของผู้เป็นแม่ โลกนี้เริ่มวันใหม่อีกครั้ง ผู้คนต่างก็เริ่มก้าวเดิน ต่างยิ้ม ต่างเดินทาง

ทำไมหลายครั้งเราทำหน้าเศร้า ทั้งๆ ที่เรายิ้มได้ ทำไมหลายครั้งเราใจร้ายนัก

โลกนี้เป็นตัวอย่างของความอารี เป็นความอาทรที่เราเห็นตรงหน้าทุกๆ วัน โลกนี้บอกเราว่าเราควรจะเป็นอย่างไร อะไรคือสิ่งที่เราควรยึดเอาไว้ มันไม่ใช่เสน่ห์ลวงตา มันไม่ใช่เงินทองหรือสิ่งนอกกาย มันไม่ใช่อะไรที่เราคิดว่ามันมีอยู่จริงเลยสักอย่าง

หากเวลาหมุนผ่านไป หากหัวใจเราค่อยเต้นช้าลงจนหยุด เราจะฝากอะไรเอาไว้ ระหว่าง รอยยิ้ม หรือ น้ำตาแห่งการคร่ำครวญ