ผมขอขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคน ที่สั่งหนังสือเล่มนี้ ... ผมตั้งใจว่าจะไม่ขาย ... และเพื่อนๆ จะไม่ได้ซื้อมัน เพื่อนๆ จะสนับสนุนผมตามกำลัง หนังสือไม่มีการตั้งราคา มันทำจากวัสดุใช้แล้ว มันเขียนและเย็บเล่มขณะที่ประเทศนี้กำลังเข้าสู้สภาวะที่ใครหลายคนเรียกว่าวิกฤติ
ผมมองสิ่งเหล่านี้ต่างออกไป ผมมองว่าเราต่างเกิดมามีหน้าที่ช่วยเหลือเกื้อกูลกันในสันดารอยู่แล้ว แต่เราถูกบางอย่างโปรแกรมเราใหม่ ให้เห็นแก่ตัว ให้จำเป็นต้องปากกัดตีนถีบ คือ ทำงานด้วยตีนและด้วยปาก
'ยังดีที่เราอุตสาห์เหลือเอาไว้' ใครบางคนยังไม่เอามันไปจากเรา ผมแนะนำวิธีใช้มันว่า ให้เอามันไปกอดใครบางคน รั้งใครบางคนเอาไว้ อยากปล่อยให้เขาไปจากเรา บางครั้งปากเราแข็ง บางครั้งสังคมบีบให้เราทิ้งความรักและเลือกการเอาตัวรอดมาก่อน ... แต่ผมจะไม่ยอมให้มันเป็นอย่างนั้น
ผมได้ทำหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมา และผมเข้าใจว่าเพื่อนๆ อาจจะคิดกับมันตามความเคยชินว่าจะขายด้วยวิธีที่ทำๆ กันมา แต่ผมจะไม่ทำกับเพื่อนของผมอย่างนั้น บางอย่างบอกกับผมว่า เพื่อนๆ ไม่ใช่ลูกค้าของผม ทุกคนยังคงเป็นเพื่อน เป็นครอบครัวของผมเสมอ ดังนั้นทุกวันที่ผ่านไป ผมทำอะไร เราก็จะมีส่วนร่วมทำมันไปด้วยกัน ...
หนังสือเล่มนี้มีคนสั่งเข้ามาประมาณ 20 กว่าเล่ม แต่กระดาษมี 15 เล่ม ผมจะหากระดาษมาทำจนครบแล้วส่งมันพร้อมๆ กัน ทุกคนจะได้มันพร้อมกัน โดยไม่มีใครได้ก่อนใคร ช่วงเวลาที่ผมลุยน้ำไปเอากระดาษ และช่วงเวลาที่ทุกคนรอคอย มันคือความผูกพันของพวกเรา
หนังสือเล่มหนึ่งเตือนให้เรารู้ว่านอกจากเราแล้วก็ยังมีคนอื่นในจักรวาลอันแสนยิ่งใหญ่ เราไม่ได้เกิดมาเพื่อเอาตัวรอด ... เราเกิดมาเพื่อรักใครสักคน ... และไม่ยอมเสียเขาไป ...
ผมมีความลับซ่อนในเล่มนี้ เพื่อนๆ หามันให้เจอนะ ส่วนเรื่องเงินผมคิดวิธีจ่ายมันเอาไว้แล้ว ตอนนี้ยังไม่บอก มันเป็นความลับ แต่ตีมเดียวกับหนังสือแน่ๆ
ด้วยรักจากกำลังในมัดกล้าม ...
และจิตใจที่มีทั้งหมด ...
"สุนทรียกาญจน์"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น