------- (บนรถเมล์สาย ๙๒ // ขาไปอนุสาวรีย์) -------
การพยายามรักคนที่ไม่น่ารักมันยากมาก ถ้ามีเพื่อนคนหนึ่งที่นิสัยดีมากๆ พอทะเลาะกันแรงๆ มันก็อยากคืนดีด้วย เพราะสามารถนึกถึงตอนที่เค้าทำสิ่งดีๆ ให้เรา
แต่เมื่อเป็นเพื่อนที่นิสัยไม่ดี ที่ผ่านมาก็เคยแต่จะพูดให้เราเสียความรู้สึก เราจะรักเขาได้อย่างไร
เราไม่มีทางรู้ว่าเมื่อไหร่เขาจะเปลี่ยน เมื่อไหร่ที่เขาจะหันมาเข้าใจเราบ้าง ความดีที่เราอุตส่าห์กัดฟันทำเพื่อเขาละไม้คล้ายสิ่งปฏิกูล
แล้วเขายังเสนอหน้ามาอยู่ปะปนกับเราตลอดเวลา
คำว่าให้อภัยจึงเป็นสิ่งที่ถูกหยิบมาใช้บ่อยๆ หวังว่าวันนึงจะชำนาญจนรู้วิธีจัดการกับความเกลียดของตัวเอง
แอบหวังเล็กๆ ว่าวันหนึ่งจะ 'รัก' โดยที่ไม่ต้อง 'พยายาม'
จะได้ซึ้งทุกครั้ง ที่หยดน้ำตาไหล ซึ้งที่อย่างน้อยชีวิตนี้เราก็ได้ลองพยายามดูแล้ว ซึ้งที่เราเคยมีช่วงเวลาที่เปราะบางให้จดจำ
รักใครคนหนึ่งมันช่างยากเย็น แต่มันตายมั้ย ไม่หนิ ไม่เจ็บเท่าไหร่ ยังพอไหว งั้นก็อยู่ต่อไป อยู่เพื่อที่จะรู้จักความรักให้มากขึ้น อย่างคนที่ไม่รักไม่มีวันรู้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น